اگر پیامبر دست زهرا را می‏بوسد و برای او احترام فراوانی قایل است،

 برای ‏این است که: زهرا مادر عترت طاهره است

و یازده امام از این وجود مقدس به دنیاخواهند آمد.

اگر پیامبر زهرا را تعظیم و تکریم می‏کند،

 برای این که زهرا صدف گوهر ولایت وکانون آفتاب امامت است.



 
اگر زهرا مورد تقدیر و ستایش پیامبر است،

 برای این که زهرا مجسمه خواستارهای‏ قرآن

و نماینده احکام اسلام است..

 و زهرا عصاره عفت و عصمت و پاکدامنی

و تقوا وپارسایی و فضیلت است.




اگر پیامبر هر صبحگاهان به در خانه زهرا می‏آید

و «السلام علیکم یا اهل‏البیت‏»

 سر می‏دهد، برای این که ذریه پاک پیامبر از مجلی و مشکات زهرای اطهرباقی

و برقرار خواهد ماند چه او تفسیر انا اعطیناک الکوثر است.



اگر پیامبر پیش و پس از هر سفری به در خانه زهرا می‏آید

و بر پیشانی مبارکش‏ بوسه می‏زند، به خاطر این است

 که زهرا اختر سپهر رسالت و صدرنشین بساط پروردگار

 و گوهر شهوار کائنات و درخشنده‏ ترین ستاره ایزد

 منان و نقطه پرگار همه‏ فضیلت‏ها و خوبی‏ها

و در یک کلمه محور همه کمال‏ها است.



 
اگر پیامبر «فداها ابوها» می‏گوید و به احترام این فرزند بر دستش بوسه‏ می‏زند

 که هیچ پدری هرگز دست دخترش را نبوسیده است‏

به خاطر این است که: این‏دست از حق علی و جانشین

 و وارث پیامبر دفاع خواهد کرد تا آن جا که از ستم ‏دشمنان پهلویش می‏شکند.



اگر پیامبر که تمام فرشتگان و کائنات ارضی

و سمایی برایش تعظیم می‏کنند،

 دربرابر زهرا خم می‏شود و او را تعظیم و تجلیل می‏کند،

به خاطر این است که: زهرافروغی از نور نبوت است که اگر نبوت به محمد ختم

نمی‏شد، زهرا خود یک پیامبربود! و تعجب نکنید

از این سخن که به ناحق نگفته ‏ام.